Een dagje Schiermonnikoog

-

kutterEen dagje Schiermonnikoog. Een klein avontuur. Op een winterdag, het is 30 december, je waant je in de zomer!
Het was een goede beslissing om vanochtend vroeg op te staan om de boot naar
Schiermonnikoog te halen.
Ik ga van de boot en sla de weg gen westen in. Een "klein" rondje om het westpunt van het eiland. Met wind in de rug. Het is echt niet koud! Ik wandel een heel eind langs de Waddenzee en kom uiteindelijk via de dijk en een duinenpad naar het strand. HagebutteIk ben voor de eerste keer op Schiermonnikoog. Ik heb al vele waddeneilanden gezien, dit eiland lijkt meer op een grotere zandbank. Een brede strand zonder strand-pavillons met zicht op het water. Na 2 uur wandelen met rechterhand de duinen en linkerhand de Waddenzee ga ik in de duinen zitten om pauze te houden. En dit midden in de winter! Ik loop verder langs het strand. Er wandelen genoeg andere mensen maar ik heb toch het gevoel alsof de wereld van mij is. Dit gevoel heb ik altijd als ik aan het water ben. Je kijkt op zee en alles wat je ziet is water en blauwe lucht. Fantastisch!
PonyOp een gegeven ogenblik moet ik toch maar terug gaan, ook al zou ik nog uren langs het water kunnen lopen. De weg naar het dorp gaat langs fietspaden door een klein bosje heen en na 3,5 km kom ik het dorp binnen. Het is druk en dit blijkbaar niet vanwege de daggasten. Na bijna 5 uur zeelucht te hebben genoten beslis ik de laatste kilometers naar de boot niet te lopen en neem de bus. Moe en voldaan zit ik op de boot terug naar Lauwersoog. Wat een vakantiedag zo midden in de winter aan het eind van een avontuurlijk jaar!


Hier kun je nog een keer alle foto's van deze dag bekijken.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Der Weg ist das Ziel | Gedanken zum Wandern

-
Afbeelding
Alles begann in einer Zeit der persönlichen Unruhe, ich hatte gerade angefangen, das Wandern als Hobby zu entdecken. Wandern bedeutet für mich, länger als zwei Stunden am Stück zu gehen, mit Proviant und Wanderschuhen. Da ich bis dato mit anderen Menschen zusammen gewandert war, wollte ich herausfinden, ob das alleine Wandern überhaupt etwas für mich wäre. Wenn ich in meine ersten Pieterpad* Aufzeichnungen blicke, dann lese ich über ein Bedürfnis nach Ruhe, weil mir viele, oftmals bedrückende, Gedanken durch den Kopf schwirrten. Ich notierte bei den ersten Wanderungen auch etwas von Rückenschmerzen und von schlecht passendem Schuhwerk. Um es schon einmal vorwegzunehmen: All diese Dinge spielten im Laufe der Zeit und Kilometer keine Rolle mehr und ich habe das Ziel ohne weitere körperliche Beschwerden erreicht. Worüber ich aber eigentlich erzählen möchte ist, was das Bewandern solch eines LAW (lange-afstands-wandeling / Fernwanderweg) wie den Pieterpad mental ausrichten kann. Etwas...
Meer lezen

Tilly goes East

-
Afbeelding
Hallo allemaal, ik ben Tilly. Misschien hebben jullie mijn vakantieavontuur van vorig jaar wel gelezen. Mijn baasje heeft onlangs een nieuwe fiets gekocht en vandaag nog de laatste accessoires hiervoor. Toen heeft zij me verteld dat wij dit jaar weer een stukje gaan fietsen. Joehoeeee en ik mag weer mee! Supergeweldig vind ik dat! Alleen moet ik nog eventjes mijn Duits iets bijspijkeren, want ik begreep dat het dit jaar richting Oosten gaat. En als ik daar vriendjes wil maken dan is het toch net zo handig om een paar woordjes in de taal van het vakantieland te kunnen spreken. Ik moet wel vriendjes maken, want mijn oude kameraad van vorig jaar gaat helaas niet mee. Dat is dan weer iets minder leuk - maar ja, je kunt niet alles hebben en hij heeft andere dingen te doen (iets met huis verven ofzo). Ik ga alvast mijn verhaal van vorig jaar nog een keer lezen, vakantie voorpret ;-) Ik heb er heel veel zin in en ga jullie zeker op de hoogte houden. Tot gauw! Tilly
Meer lezen

Pieterpad Etappe 25 en 26 - het is volbracht!

-
Afbeelding
Het is volbracht! Ik had nooit gedacht dat ik zo opgelucht zou zijn. En niet alleen dat misschien overdrijf ik een beetje maar het voelde bijna als bevrijding. Bevrijding van wat? Ik weet het niet, vul het maar in. Veel te lang heb ik gewacht om deze laatste etappes van het Pieterpad te lopen. Tja, soms gebeuren dingen in het leven waar je andere keuzes maakt en bovendien gooide een pandemie roest in het eten. Ik had (veel te) lange tijd de laatste drie etappes open staan - de eerste van de drie (van Montford naar Sittard) heb ik afgelopen herfst gelopen. Wel in twee stukken omdat ik toen nog te kampen had met een blessure. Geen mooie etappe trouwens, voelt als zo'n tussenstukje. En nu eindelijk had ik de kans om met een paar vrije dagen de laatste twee te gaan. Ik was best zenuwachtig... Is het erg zwaar? Na zo lange tijd weer wat grotere afstanden gaan wandelen? Hoe heuvelachtig is het? Nou het viel allemaal reuze mee!  Ik had me geïnstalleerd op een camping in de buurt van de ro...
Meer lezen